grammaticorum prima pagina scaligeri versio
EPITOME CASSANDRAE
GRAECOLATINA,
VERSIBUS
Anacreontiis
conscripta per
Gvl. Cantervm Vltr.
(Sumptum
e libro: LYCOPHRONIS
CHALCIDENSIS
ALEXANDRA sive CASSANDRA.
Cum versione Latina
GVLIELMI CANTERI.
5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60 65 70 75 80 85 90 95 100 105 110 115 120 125 130 135 140 |
Αἲ
αἲ τάλαινα
πάτρα. πρῶτον
μὲν ἡρακλῆος θοαῖς
πραθεῖσα
πεύκαις. λεύσσω
δὲ δεύτερον
νῦν πυρουμένην
σε τλῆμον. στένω
στένω σε,
πάτρα, τάφους
τε
δαρδανείους. λεύσσω
θέοντα
γνωτὸν ἐς
ἁρπαγὴν
κυνώδη. καὶ
δὲ σ᾿, ἀδελφὲ
ταύτης πράτευς
ἄγρας
στερήσει. κλαίων
δὲ πάτραν
ἵξηι, ψυχρὸν
φέρων ἄγαλμα. βύκταισιν
αὖθις ἴφιν θύσουσι
τὴν μέλαιναν οἱ
νηλέες
πελασγοί. τοὺς
δευτέρους δὲ
δόντες ὅρκους,
πλέουσι
δεῦρο. ἤδη
βλέπει
ζέουσαν πρύμναις
θέτιν
παλαίμων. καὶ
δὴ στένει
μύριννα, παράκτιοί
τε θῖνες. καὶ
δὲ μαμερτὸς
αἴθει αἶαν,
γόος τ᾿ ἐν ὠσὶ ἰνδάλλεται
γυναίκων. ἐκεῖνο
πῆμα δάψει ἐμὲ
πλεῖστον,
εῦτ᾿ ἐμεῖο, ἀχιλεῦ,
κτενεῖς
ἀδελφόν, καὶ,
τρώϊλε, στένω
σε, ὃν
ὠϋτὸς αὖ
φονεῦσει. καὶ
σὸν, τάλαινα,
πότμος, μῆτερ
φίλη, στενάζω, ἣν
χερμάδος
πελασγῶν κρύψουσι
λοιδοροῦσαν. προσδέξεται
δ᾿ ἀδελφὴν κόνις
τοκὰς
χανοῦσα. πολυξένην
δ᾿ ἄρ᾿ ἶνις ἀχιλλέως
θυηλαῖς γαμηλίοις
πελάσσει, πηγὸν
κταᾳὼν
ποδάρκην. βίαν
δὲ πείσομαι
᾿γὼ, ταύτης
θ᾿ ἕκατι
λώβης πολλοῖς
κάκιστα
πολλὰ βουδεία
τλητὰ δώσει. αἴαντα
γὰρ τὸ πρῶτον οἴσει
τὸ κῦμα,
φάγρον στα?ρούμενον
θαλάττηι. ἀμύντορος
δὲ κρύψει υἱὸν
πάγουρον ἠών. νάπαι
δὲ
κερκαφείαι κάλχαντα
καὶ δύ᾿ ἄλλω, ὡς
πύραμος δύ᾿
ἄλλω. ἥξουσι
πέντε κύπρον. αἰτωλὸς
ἀργύριππαν δομήσεται
᾿κ μόροιο σωθεὶς
διὰ τροπαίας. γυμνασίας
δὲ νήσους πλεύσουσιν
οἱ βοιωτοί. ὀδυσσέως
δ᾿ ἑταίρους ἀγρεύσεται
πρόπαντας ἅιδης,
λιπὼν ἕν᾿
αὐτῶν, ὃν
πολλὰ δὴ
παθόντα ἕος
κέλωρ
φονεύσει. ἀγαμέμνονος
δ᾿ ὅμαιμος πάμπολλα
τὴν δάμαρτα πλανήσεται
ματεύων. ἄλλους
δὲ τρεῖς
λίβυσσαν ῥίψει
βορᾶς ἐς αἶαν. οἰνωτρίαν
δὲ γαῖαν φιτροῦ
φονεὺς
προσήκων, καὶ
λινδίων
στρατηγοῖς βοηδρομῶν,
θανεῖται. ἐπειὸς
ἀμφὶ κίριν προσνάσσεται
ὁ τέκτων. σικανίαν
δὲ πολλοὶ, ἄλλοι
δὲ σῖριν ἄμφι, τυλλησίους
δὲ πρῶνας ἄλλοι,
τέρειναν
ἄλλοι (νιρεῖ
δὲ καὶ θόαντι κρᾶθις
σύνοικος
ἔσται) πολλοὶ
δὲ καὶ
μελίτην. παπποκτόνος
δ᾿ ὀθρωνὸν κἤπειρον
αὖτις ἤξει. ὁ
δ᾿ οἶος
αὐσονείοις τεθάψεται
τάφοισι, ᾳόσωντ᾿
ἰατρὸς ἔσται. τήμψαν
δὲ
ναυβόλειοι ἥξουσιν
οἱ ἑταῖροι (σηταίαν
ἐν πέτραισι μίμνει
μόρος
δυσαίων) οἱ
δ᾿ αὖ πόλιν
λάμητον. καὶ
ταῦτα πάντ᾿
ἄνοστοι τλήσουσιν
οἱ πελασγοί. οὐδ᾿
οἶς πάτραν
μολόντες κύρσουσι
τῶν
κρατίστων. ὁ
γὰρ μέσον
σκεπάρνωι κόγχον
τυπεὶς,
πεσεῖται, κἀγώγε
δὴ σὺν αὐτῶι. καὶ
μὴν τὸ πᾶν
ὁμοίως ἀνάστατος
στρατηγοῦ τοῦ
κρῆτος οἶκος
ἔσται. λοκροὶ
δὲ παρθένους
ἃς πέμψουσιν
ὡς ἀθηνᾶν ἐς
ἴλιον
στένοντες. σὺ
δ᾿ αὖ ἐπωπὶς
ἔσσηι, μῆτερ,
θεᾶς
τριμόρφου. ὀστᾶ
δ᾿ ἐμοῦ
ξυναίμου ἄξουσ᾿
ἐς ἄστυ θήβης. κλέος
δ᾿ ἐμῆς
γενέθλης αὔξουσιν
ἄμναμοί μου, σκύμνοι
διπλοῖ
λέοντες. τοιαῦτα
πυργόπορθοι μέλλουσι
πάντα
πάσχειν. πόθεν
δὲ ταῦθ᾿
ὑπῆρχε; πρῶτον
κόρην βοῶπιν σαράπτιοι
ὑφεῖλκον. κούρητες
αὖθις ἄλλην, τευκρόν
τε καὶ
σκάμανδρον πέμψαντες,
ἡρακλῆ τε. θρῆικη
πραθεῖς᾿
ἀφῆκεν τριέσπερον
λέοντα. τυρσηνὸς
αὖτις αἴας οἰνωτρίας
κράτησεν. πάρις
δὲ λοῖσθος
εὗδον πῦρ
μοῦνος
ἐξεγείρει. ἥξει
γὰρ ἀτρέως
παῖς, κόδρου
κέλωρ,
ὀρέστης, λακμώνιοι
τέταρτοι. ἥξει
μίδας μετ᾿
αὐτοὺς ξέρξης
τε πρὸς
πελασγούς· ἕως
ἄναξ μακηδὼν ἀμφοῖν
μέγας
κρατήσηι, παρ᾿
οὗ γε
συγγενής μου διαλλαγῶν
κυρήσει. μάτην
δὲ ταῦτα βάζω. πίστιν
μ᾿ ἀφεῖλ᾿
ἀπόλλων. θήσει
δὲ ταῦτ᾿
ἀληθῆ. τοῦτ᾿
αὖ μαθόντες
ἄλλοι, τὴν
φοιβόληπτον
αἰεὶ χελιδόν᾿
αἰνέσουσιν. |
Heu
heu paterna terra: Olim
quidem Herculana Combusta
classe primum: Nunc
te, misella, rursum, Igni
perire cerno. Te,
Troia, defleo, te, Et
Dardani sepulcrum. Excurrit,
ecce, frater Ad
femina rapinam. Verum
tibi ista praeda, O
frater, auferetur, Et
flens domum redibis Cum
frigida figura. At
milites Pelasgi Vento
ducis puellam Mactare
destinabunt, Foedusque
duplicantes, Huc
deinde navigabunt. Quin
iam videt Palaemon Mare
aestuans carinis: Quin
iam gemit Myrinna, Campique
littorales. Vastatque
iam ferus Mars Terram,
mihique planctus Aures
ferit molestus. Hoc
plurimum gravabit Me,
eum ferox Achilles Fratrem
remittet orco: Sic
Troilum quoque idem, Quod
defleo, necabit. Quin
& tuam dolebo, O
mater alma, sortem, Quam
gens Pelasga saxis Teget,
canem disertam. At
te, soror, dehiscens Tellus
vorabit ima. Polyxenamque
Achille Satus
feroce ducet Ad
nuptias cruentas. Patrem
quoque ille perdet. At
vis mihi inferetur, Factique
talis ergo Multis
ferenda multa Budea
virgo mittet. Aiax
enim scelestus In
fluctibus marinis Iactatus
interibit. Amyntorisque
natum Phagrum
recindet Eon, Satusque
Cercaphi, tres Aetate
grandiores, Duosque
Pyrami fons. Quinque
in Cypro manebunt. Aetolus
Argyrippam Fundabit,
a Trophaea Vitam
recens adeptus. Gymnesias
marinas Boeotus
advehetur. Ulyssis
autem amicos Captabit
ater orcus, Ipso
tamen relicto, Quem
deinde multa passum Occidet
eius infans. At
regis ipse frater Sociam
tori iugalis Errabit
usque quaerens. Tres
unda vasta volvet A
d littus Africanum. Ad
torris asper hostis In
Italam profectus Terram,
laboris ergo Sortem
feret cruentam. Equinus
architectus Ciris
colet fluenta, Sicaniamque
multi, Sirisque
flumen altum, Tullesiosque
colles, Et
Italam Terinam, Et
insulam Melitam. Sed
Nireo & Thoanti Tum
Crathis accoletur. Elpenor
autem Othronum & Epirum
abibit olim. Sed
Italis sepulcris Condetur
ille, morbos Oraculis
repellens. At
Nauboli Temessam Satellites
subibunt (Setaea
te dolende Ad
saxa mors manebit) Quidam
oppidum Lameti Et
hac quidem Pelasgos Instant
foris ferenda. Quin
nec domum recepti Meliora
sortierentur. Namque
huic caput securi Findetur
olim acuta. Communis
ista erit mors Parique
clade Creta Gortyniique
regis Domus
alta destruetur. Locri
tamen puellas Mittent
suas Minervae Ad
Ilium gementes. At
tu, parens, triformis Brimus
eris ministra. Tum
fratris ossa nostris Ferentur
usque Thebas. In
posteris auorum Crescet
decus meorum, Leunculis
duobus. Haec
Ilii cruentis Sunt
pestibus ferenda. At
causa quae sit horum! Phoenix
bouem puellam Abduxit
in carina. Aliam
statim rapit Cres, Teucro
simul, Scamandro Misso,
Trinoctioque Thraces
repente caesi Tyrinthium
vocarunt. Tyrrhenus
inde terram Oenotriam
tenebat. Sed
ultimus favillas Paru
resuscitabit. Existet
hinc Mycenis Regnans,
itemque Orestes, Neleus,
itemque Dores. Midas
sequetur istos, Xerxesque
contra Achivos: Donec
latus Philippo Utrosque
subiuget rex, Cum
quo meus propinquus In
foedus ibit olim. Loquor
sed ista frustra. Fidem
Deus negavit. Sed
facta subsequentur. Quod
posteri videntes, At
astra laude tollent Hirundinem
canoram. |
ΕΙΣ
ΛΥΚΟΦΡΟΝΑ
ΙΩΑΝΝΟΥ Φεῦ... τίς
ἀνήρ ποτε
ταῦτα
σιβυλλιάων
ἀγόρευσεν
ἔκπαγλος,
ὡς θείης
ἔμπλεος ἦν
σοφίης; ἦ
ῥ᾿ ἐτεὸν τὸ
πλάτωνος ἔπος
γε μάλ᾿ εἵνεκα
τούτου,
ἔνθεον
ὃς μανίην εἶπε
τὰ μουσοπόλων. οὐ
γὰρ Ἀλεξάνδρα
ζώωσά περ
εἶπεν ἂν ἄλλως
μαινομένη,
φρονέων ἢ φάτο
νῦν Λυκόφρων. ЭПИГРАММА
НА ЛИКОФРОНА О... Что же это
за муж, что
сивиллины
эти реченья
Молвил?
Божественной
он мудрости
полон ли был, Иль для него
прежде
прочих
платоново
истинно
слово —
То, что
безумие шлют
боги
служителям
Муз — Ведь
Александра при
жизни,
безумная,
так же
сказала б,
Как во
здравом уме
здесь
говорит
Ликофрон. |